Είχα καιρό αλήθεια να νιώσω ότι «πάω καλά» με το ζάχαρο μου… Μετά την τελευταία επίσκεψη μου στον οδοντίατρο με αφορμή τα εμφυτεύματα και τις οδηγίες για διατροφικές αλλαγές που έλαβα προκειμένου να ρυθμιστεί το σάκχαρο μου ώστε να μπορέσω να φυτέψω δόντια, έχω περάσει «ζόρικες» στιγμές! Όπως τα υπολόγιζα τις προάλλες, πρέπει να έχω καταναλώσει καμία δεκαριά στρέμματα από λαχανόκηπους και κάθε λογής πρασινάδες! Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό! Μπορεί τα δόντια μου ακόμη να μην τα έφτιαξα, αλλά δεν φταίει το ζάχαρο γι αυτό! Αυτό ρυθμίστηκε! Ναι, καλά ακούσατε αγαπημένοι μου φίλοι! Λίγο βλέπεις η …χλωροφύλλη που τα σάρωσε όλα μέσα μου (όχι δεν ήρθε η ώρα …ΠΑΣΟΚ ακόμη),  λίγο ότι το έραψα και εγώ το ρημάδι το στόμα και δεν έκανα βραδινές βουτιές στα σοκολατάκια και ότι γλυκό έβρισκα μπροστά μου, έ,  κάπως έτσι ήρθε η ισορροπία. Για να είμαι ειλικρινής όμως, η θεαματική αλλαγή στον μετρητή μου ήρθε ως αποτέλεσμα της αλλαγής του θεραπευτικού σχήματος ινσουλίνης που παίρνω. Για πολύ καιρό, μολονότι ο διαβήτης μου ήταν «ανισόρροπος», πότε  250, πότε 280, αλλά πάντως όχι εκεί που θα έπρεπε, εγώ αρνιόμουν πεισματικά να αλλάξω την βολή μου! Δηλαδή την ινσουλίνη μου. Όταν έβλεπα τσιμπημένες τιμές, απλώς έκανα λίγη ινσουλίνη παραπάνω… (σ.σ. για χρόνια ακολουθούσα θεραπεία με στυλό που περιείχε μείγμα ινσουλίνης βραδείας κ ταχείας δράσης). «Είσαι πρωτόγονος» μου έλεγε η γυναίκα μου, «έχουν βγει τόσες νέες θεραπείες, πρέπει να πας στον γιατρό σου, να σου πει τι πρέπει να κάνεις», έλεγε και ξανάλεγε, αλλά εγώ , λίγο... Διαβάστε το άρθρο →